บทกลอนสิ้นมนตร์ขลัง   เกรอะกรังคราบขับขาน
จำนงแค่ตำนาน                 แว่วหวานเริงระวี
เหลือไว้เพียงทรงจำ          คมขำถ้อยพาที
มองเห็นเช่นซากผี             เกลื่อนมีทั่วพารา
ไร้รื่นชื่นริมหาด                เวียนวาดร้อยบุพผา
มืดทนมนตร์มายา             ร้องหามิเห็นไย
ใยเยื่อเถือขาดวิ่น              จบสิ้นอจินไตย์
นานคงอสงไขย                 หมื่นภพจบคดี
บทกลอนสิ้นมนตร์ขลัง           รุงรังไร้แสงสี
นับแสนแท่นพาที                  แผ่นป้ายจารึกนาม.

                                     บูรพารนง