ในวันไม่กลอน(วิชชุมมาลาฉันท์8)


เรื้อร้างห่างไกล  สุขใสสุนทรีย์
แจ่มถ้อยร้อยพลี  สดสีสังวาลย์
เหมือนดับลับรัก.  ทอถักคำสาน
เปี่ยมล้นวิญญาณ. กลับผลาญเผาพลัน
ใจห่างร้างห่วง.     บาศบ่วงสูญบท
รอนริดปลิดปลด. กำสรดโศกศัล
สิ้นแสงแรงพลี     วาทีผูกพัน
ผ่่านพ้นคืนวัน.       สำคัญคืบคลาย
วนกลับนับหนึ่ง.    ฤาถึงในเศษ
ร้อยล้านสานเหตุ   เหมือนเจตใจหมาย
คลั่งคำคร่ำครวญ.  รำจวนจางวาย
จากนี้กี่ภาย-           หน้าพบสบเจอ.

                บูรพาทรนง
6 มีค.64