ความการุณย์อันหาที่สุดมิได้
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
19 เมษายน 2024, 11:09:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ความการุณย์อันหาที่สุดมิได้  (อ่าน 1538 ครั้ง)
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 390

สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา


เว็บไซต์
« เมื่อ: 13 ตุลาคม 2020, 08:10:PM »



ความการุณย์อันหาที่สุดมิได้
--
ที่ ๑๓ ตุลา ข้ารำลึก
ไทยผนึกจิตน้อมกันพร้อมหน้า
วันที่แผ่นดินฉ่ำด้วยน้ำตา
ล้นลงเจ้าพระยานองวารี
-
ทั้งเหนือใต้สุดเขตประเทศขัณฑ์
พระทรงธรรม์เคยบุกไปทุกที่
เพื่อเยี่ยมเยียนไพร่ฟ้าประชาชี
ความปรานีปรกแน่นทั้งแผ่นดิน
--
เหงื่อของพ่อก่อน้ำฉุ่มฉ่ำหล้า
หลากรินกว่ามหาชลาสินธ์ุ
คลายทุกข์ร้อนทั่วแคว้นปถพิน
จนทุกถิ่นชุ่มฉ่ำเพราะน้ำพอ
--
ทุ่งกุลาร้องไห้เพราะภัยแล้ง
พื้นดินแห้งเกินกว่าทำนาต่อ
เพียงน้ำค้างหว่างค่ำช่วยค้ำกอ
พระทรงก่อแหล่งน้ำจนฉ่ำนา
--
ชนเผ่าเถินเนินดง ธ ทรงเกื้อ
การุณย์เอื้อไปสู่ทุกภูผา
รักยิ่งใหญ่ประดุจสุดนภา
โอบกอดหล้าข้าไทยซึ้งในคุณ

วลีลักษณา
๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๓

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

@free

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

รวมกลอนวลีลักษณา
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=waleelaksana

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s