(6)

ถึงบ้านเคียนต้นตะเคียนเพี้ยนไปหมด
เคยเลี้ยวรถเข้าไปได้กลิ่นหอม
ดอกตะเคียนบานหน้าแล้งแมลงตอม
ดอกพยอมรวยรื่นชื่นอุรา

ผ่านหน้าวัดพระนางสร้างที่สร้างไว้
ลงกราบไหว้ขอพรตอนอุษา
สว่างเเจ้งพระสงฆ์เดินตรงมา
มือวันทากราบลงจงมีชัย

วัดพระทองซุ้มสง่าหน้าถนน
ประชาชนนิยมพากันมาไหว้
เป็นของดีมีชื่อระบือไกล
พระรูปในเป็นทองละอององค์

ถึงทางแยกชื่อสวยสุดมุดดอกขาว
ดอกสกาวเต็มทุ่งมุ่งให้หลง
เป็นทางผ่านฟูเฟื่องเครื่องบินลง
ถ้าไปตรงจะพุ่งมุ่งธานี

ขับตรงมาถึงเมืองใหม่ให้สับสน
มีผู้คนบางเบาคงเช้านี่
พระออกโปรดสัตว์โลกคงโชคดี
มนต์หลวงพี่ใส่บาตรเพื่อกวาดบุญ

(7)

รอดอุโมงค์ลงดินสิ้นสงสัย
ทางแยกไปสนามบินไม่สิ้นสูญ
คนเหลือน้อยหายไปไม่เพิ่มพูล
ต้องอาดูรโควิดร้่ายทำลายครัน

ถึงหมากปรกมิเห็นหมากลากมาปรก
เห็นแต่นกบินผ่านสานความฝัน
เครื่องบินเคยบินสนุกอยู่ทุกวัน
พิษมาพลันเครื่องหายลับไปกับตา

ผ่านคอเอนต้องเอนคอพอรถเลี้ยว
ทางสายเดียวดูคดกำสรดหนา
อุบัติเหตุมีเห็นเป็นเวลา
ขับช้่าช้าได้พ้นเหตุจากเภทภัย

สวนมะพร้าวมะพร้าวพราวเต็มสวน
มะพร้าวล้วนรสอร่อยสอยไม่ไหว
ต้องมีลิงปีนป่ายทะลายใด
หากใช้ได้ลิงก็ปลิดปลดลงมา

ท่าฉัตรชัยมีด่านงานเข้าตรวจ
ทั้งตำรวจทหารงานตามหา
ตรวจหลักฐานวัดไข้ได้นำพา
ติดข้่างหน้าเป็นแถบสีมีสารพัน

(8)

อยู่บนรถขอให้ลงตรงหน้าด่าน
เขาเรียกขานให้เข้าแถวแล้วน่าขัน
ต้องยืนห่างมองเห็นน่่าเป็นพัน
ทุกคนนั้นมือถือบัตรคอยพัดวี

มีกลุ่มคนเคืองโกรธโทษว่าช้า
เสียเวลามากไปไม่สุขศรี
พนักงานไม่โต้ตอบมอบของฟรี
ข้าวกล่องมีพร้อมน้ำนำมาทาน

ใช้เวลาผ่านด่านนานเหลือเหตุ
แต่เป็นเขตควบคุมทุกข์ใช่สนุกสนาน
ต้องร่วมมือใช่ว่ามาระราน
ราชการเขามีกฏกำหนดแรง

ออกจากด่านผ่านหายหาดทรายแก้ว
หาดผ่องแผ้วแวววับมิอับแสง
คลื่นซัดมาสีครามยามลมแรง
เปรียบไม่แล้งน้ำใจมอบให้กัน

ขึ้นสะพานข้่ามเกาะเหมาะมานาน
ชื่อสะพาน "ท้าวเทพฯ" ดั่งเทพสรร
สามสะพานวางเรียงมิเกี่ยวพัน
ที่เก่านั้น "สารสิน" ดูสิ้นแรง

(9)

เป็นแลนด์มาร์คให้ชนคนมาเที่ยว
รถจะเลี้ยวเข้าหาพากำแหง
เขาห้่ามผ่านแค่จอดสอดกำแพง
แล้วค่อยแบ่งเดินชมจนสมใจ

อีกสะพานตอนเข้ามาพาให้เห็น
ชื่อนั้นเป็นอีกย่าพาสุกใส
"ศรีสุนทร" ชื่อสะพานอยู่นานไกล
มาและไปข้ามทะเลมิเรรวน

ถึงท่านุ่นเมืองพังงาพาเย็นฉ่ำ
ละอองน้ำลอยกระทบพบลมหวน
กระจกรถเป็นฝ้าพารบกวน
เหมือจะชวนให้จอดพลอดรำพัน

มองข้างหน้าเห็นเขาขึ้นเสียดฟ้า
รูปนั้นหนาเหมือนช้างบ้างนึกฝัน
คิดถึงเรื่อง "ตายมดึง" รำพึงครัน
ลากหอกนั้นตามฆ่าพาทำลาย

เข้าแทงช้างด้วนความเดือดเลือดช้างไหล
เดินไม่ไหวสิ้นชีวาพาสลาย
เป็นภูเขาดูไปให้ตาลาย
ดูก็คล้ายช้างจดหมดคีรี

(10)

บ้่านต้นแซะมีต้นแซะและยางใหญ่
ต้นสูงใบอยู่บนยอดสอดทั่วที่
ต้นตรงดิ่งสูงใหญ่เป็นไม้ดี
ยังคงมีไม่ถูกโค่นโดนทำลาย

ถึงโคกกลอยไม่มีกลอยลอยบนโคก
คนเสี่ยงโชคดูไปให้เลือนหาย
ออเขาปิดโควิดคิดกลับกลาย
เจอโชคร้ายโชคดีไม่มีมา

ถึงหล่อยูงยูงหายมลายสิ้น
มีแต่กลิ่นหางนกยูงที่ฟุ้งหา
ต้นอยู่ริมถนนคนระอา
ยามฝนฟ้าพัดแรงกิ่งแกว่งไป

บ้างกิ่งหักปักลงตรงถนน
โดนผู้คนสัญจรจนร้องไห้
ถ้าอย่าสูงกิ่งหดลดกิ่งไกว
ชนจะได้โชคดีมีทุกคน

ถึงท่าอยู่เมืองน่าอยู่ดูสดใส
มีคนไปตกปลาดูน่าสน
ข้างริมทางวางขายท้ายรถยนต์
ปลามากล้นถามราคาไม่น่าแพง