Re: ที่แล้วไปไม่นับ กลับมาเริ่มใหม่

กลอนควรเป็นเช่นไร

เพื่อน คนธรรมดาคนหนึ่งเคยบอกกับข้าพเจ้า ขณะนั้นว่า ถ้าเขาไม่มีความสุขเขาจะไม่แต่งกลอน เพราะว่ากลอนเป็นเรื่องความสุข เพื่อความสุข แต่งโดยคนทึ่มีความสุข ข้าฯก็ไม่ได้จำ แต่ก็ไม่ลีม
มาสำนึกได้ในขณะนี้ ที่กำลังเขียนกระทู้อยู่นี่เอง
่อ่อ ผู้อ่านไม่เพียงอ่านงานศิลป์ ผู้แต่งเองก็เช่นกัน ต่างสื่อสารกันอันประกอบด้วยตัวตนเจืออารมณ์ รัก โกรธ หลง ด้วยกัน จึงไม่เพียงชอบไม่ชอบ อาจถึง รัก เกลียด รับ ไม่ยอมรับ อ่าวเนาะ เหมือนการค้านี่ อยู่หรือเจ๊ง
ขณะหนึ่ง ข้าพเจ้าเคยบอกกับตัวเองว่า กลอนคือสิ่งที่ข้าฯเรียกเองว่าเป็น จิตศิลป์(จิตที่ไม่มีตัว ร)
เช่นนี้แล้ว ข้าฯหวังเพียงขออภัย หากข้าฯไม่มีความสามรถแต่งกลอนกล่อมจิตผู้ใดได้ ขอเพียงได้แต่งกลอนเกลาจิตตน
ที่ทนเจ๊งอยู่ ฉะนั้น
.....

เหตุที่ปลายแผดผลเผากมลเอง
.....
กานท์กลอนเลิศเกิดในใจพิสุทธิ์
ฝีกก้าวรุดพรหมวิหารญาณคนเก่ง
กานท์กลอนล้ำคำสวรรค์สรรค์รื้นเครง
ฝึกก้าวเร่งค่าศิลป์ถวิลตน

.....
หมดขัันตอนแนะนำ หลังจากนี้จะเป็นการดำเนินเรื่อง