...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)

...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)

ฝันแต่งแต้มเติมหาวที่ราวฟ้า
จึงหยิบคว้าเอากระดาษมาวาดฝัน
หมายวาดดาวล้อมเดือนเป็นเพื่อนกัน
ทุกวารวันเคียงข้างมิห่างไกล

ครั้นเพลาผันเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน
กรอบตระการคล้อยเคลื่อนพลัดเลื่อนไหล
คล้ายความฝันเรื้อร้างเหินห่างไป
แสงรำไรกลับมิดมืดชิดตา

เกิดวาบวามหวิวโหวงเหมือนโพรงว่าง
ผุดขึ้นหว่างกลางทรวงผู้ห่วงหา
สายลมเอื่อยเฉื่อยฉิวลิ่วลอยพา
พัดหัวใจอ่อนล้าให้ช้าลง

แผ่นกระดาษซีดจางยังว่างอยู่
แนบดนูเคียงข้างอย่างประสงค์
แต่ที่ลบเลือนหายกลายจำนง
คือแรงส่งสู่ฝันบันดาลดล

ผินแสงเดือนเหมือนคอยเคียงรอยวาสน์
ดุจนวยนาดเคว้งคว้างหว่างเวหน
แม้โดดเดี่ยวหม่นหมองคล้องกมล
ยังสู้ทนกล้ำกลืนฝืนเยื้องกราย

หยิบกระดาษแผ่นเดิม หวังเริ่มใหม่
สุกสดใสเจิดจ้าดาราฉาย
จักวาดดาวพราวภัสสร์จรัสพราย
ส่องประกายเลิศล้ำ...คำกวี

Soul Searcher
Inspired to write 20/8/2018
(แก้ไข 5/3/2020)