ขอปลอบใจ
นั่งอยู่นี่ลี้ไกลที่ไหนเล่า
เคว้งคอยเฝ้าฟังคำจะร่ำไฉน
ติดตามต่อรอกระตุ้นลุ้นทรวงใน
ต่อเมื่อไรส่งเสียงจำเรียงคำ
ได้รู้แน่แท้จริงที่หญิงกล่าว
เหตุแก้วร้าวปริแยกสาแหรกคว่ำ
เจ็บปวดหนักรักใดใครเขาทำ
ขอล่วงล้ำส่วนตัวรับชั่ว-ดี
เนิน จำราย
สามวันเศร้าเก้าวันสุขหนูหนุกหนาน
อย่ารำคาญน้องยามารศรี
อารมณ์ลงขึ้นลงงงนารี
เป็นเยี่ยงนี้เพลียใจในตนเอง
ขอบพระคุณมาปลอบขอบคุณหลาย
เถิดพี่ชายรับรู้หนูนั้นเก่ง
อารมณ์อย่างลูกข่างใครก็เกรง
ระวังเด้งแรงนะถ้าใกล้เกิน
ล้อเล่นนะค่า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
