มาลัยดอกโศก
ไม่มีจินตนาการจะสานต่อ
หยิบดอกรักถักทอหรือก็เฉา
บรรจงร้อยดอกแก้วอย่างแผ่วเบา
กลีบก็หมองหม่นเทาดูเศร้าซม
ระรวยรินกลิ่นหอมพยอมกรุ่น
ดอกยี่สุ่นผลิบานออกหว่านฉม
วานนี้ดูเหมือนพร้อมให้ดอมดม
วันนี้ร่วงตามลมลงถมลาน
เหลือแต่โศกผลิดอกออกระบัด
เบ่งบานผลัดช่วงงามทุกยามผ่าน
จำจะเด็ดดอกร้อยเป็นสร้อยกานท์
อาจจะหวานปนขมผสมไป
แล้วเรียงร้อยสร้อยโศกวิโยคย้ำ
หลั่งรินความชอกช้ำดุจน้ำไหล
สักวันหนึ่งคงหยดจนหมดใจ
มิเหลือความอาลัยใดใดเลย
วลีลักษณา
๑๓ กันยายน ๒๕๖๒
ไม่มีจินตนาการจะสานต่อ
หยิบดอกรักถักทอหรือก็เฉา
บรรจงร้อยดอกแก้วอย่างแผ่วเบา
กลีบก็หมองหม่นเทาดูเศร้าซม
ระรวยรินกลิ่นหอมพยอมกรุ่น
ดอกยี่สุ่นผลิบานออกหว่านฉม
วานนี้ดูเหมือนพร้อมให้ดอมดม
วันนี้ร่วงตามลมลงถมลาน
เหลือแต่โศกผลิดอกออกระบัด
เบ่งบานผลัดช่วงงามทุกยามผ่าน
จำจะเด็ดดอกร้อยเป็นสร้อยกานท์
อาจจะหวานปนขมผสมไป
แล้วเรียงร้อยสร้อยโศกวิโยคย้ำ
หลั่งรินความชอกช้ำดุจน้ำไหล
สักวันหนึ่งคงหยดจนหมดใจ
มิเหลือความอาลัยใดใดเลย
วลีลักษณา
๑๓ กันยายน ๒๕๖๒
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
