.jpg)
สรรพสิ่งหลายง่ายยากมีมากน้อย
ล้วนเสื่อมถอยหมดลงจงรักษา
ธรรมชาติให้ใช้เปล่าเรามีมา
ยังตีค่าจำแนกแลกชีพเรา
ฟ้าสีคราม*น้ำ*ใสใครมิชอบ…..*น้าม*
สายลมหอบเมฆฝนลอยหล่นเขา
ขออากาศสะอาดกลิ่นถิ่นลำเนา
ยินเสียงเย้าริกรึ้ซี้กระซิก
ทรัพยากรผ่อนผ่านหมดวารสุข
มาถึงยุคน่าอนาถพลาสติก
โลกก็ส่อก่อขยะน่ะยุคนิค
โลกผลาญพลิกธรรมชาติขาดหายไป
อ้างพัฒนามาแท้เพื่อแก้ขัด
ชีพวิบัติแวดล้อมแย่แก้แบบไหน
สุขภาพภายกายจิตคิดกำไร
เงินหาไว้แลกมาฆ่าตัวเอง
.........
พยายามขอกันมาอีก อย่าเพิ่งหมดศรัทธาครับ ผู้เขีบนก็จะพยายามเหมือนกัน
เอาน่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
