หัดเขียนกลอนตอนบ่ายมาทายทัก
ไม่คึกคักดังว่านิจจาเอ๋ย
มีเพียงเราเดี่่ยวโดดโทษใครเอย
มิมีเลยสักคนบ่นพึมพำ
หากเขียนกลอนตอนเช้าคงเหงาง่วง
เพราะเป็นช่วงฟ้าสางต่างขบขำ
แถมงัวเงียเพลียนอนอ่อนระกำ
เมื่อวานค่ำดื่มหนักพักไม่พอ
เขียนตอนเย็นลมโชยแสนโบยโบก
ลมพัดโกรกใบไม้ได้หัวร่อ
เลิกจากงานอิสระคละเคล้าคลอ
อารมณ์ต่อก่อเกิดเปิดปัญญา
หากท้องหิวลิ่วหามาม่าถ้วย
ใส่ผักด้วยอร่อยสมคอยท่า
เมื่ออิ่มท้องสมองไหลในพริบตา
จึงพรรณากลอนใหม่ได้ติดลม
พันทอง
๒๒/๘/๖๒
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
