...เขียนบ่อยบ่อยค่อยค่อยเป็น...

ร่วมสนุกสุขสันต์เหมือนวันเก่า
มิตรกลอนเราสร้างศิลป์ถ้อยจินต์ขาน
แล้วจัดแจงแบ่งปันเหมือนวันวาน
เสียงสะท้านอ่านกันสนั่นเมือง

ผิดถูกบ้างเขียนไปให้กระจ่าง
ตรวจทานวางให้เห็นเป็นต่อเนื่อง
เมื่อผู้รู้แนะนำล้ำประเทือง
มิหาเรื่องขัดใจพร้อมให้ทาง

คำชี้แนะแปะให้เราได้รู้
แม้มีผู้แนะจนทำหม่นหมาง
เปิดหัวใจสักน้อยแล้วปล่อยวาง
แล้วสรรสร้างงานเผยปรับเคยเป็น

ที่เขาแนะถูกต้องอย่าหมองหม่น
ที่เขาบ่นเสาะหาปัญญาเห็น
แม้ทำใจลำบากแสนยากเย็น
บางประเด็นย่อมมีผิดที่เรา

เขียนทุกวันมั่นหมายกระจายเพื่อน
มอบสุขเยือนฤดีอย่ามีเหงา
แม้นมิเห็นเด่นล้ำไกลลำเนา
ก็อย่าเผาเรือนให้อาศัยมา

เมื่อความคิดหึกเหิมแต่เริ่มต้น
เร่งสืบค้นผนึกร่วมปรึกษา
ทำอย่างไรสืบทอดเจตนา
ส่งนำพารุ่นใหม่เขียนให้เป็น.

พิณจันทร์
๗ ตุลาคม ๒๕๖๑