Re: O แรกอรุโณทัย .. O
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
25 เมษายน 2024, 07:30:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: O แรกอรุโณทัย .. O  (อ่าน 3086 ครั้ง)
สดายุ
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 185



« เมื่อ: 20 ตุลาคม 2018, 07:48:PM »



O กลางฝุ่นฝน .. O






-1-
O คือ-ภาพความใฝ่ฝัน .. ของวันผ่าน
ยังคงกล่อมวิญญาณให้หวานหอม
คืออ่อนโยนล้อถวิลจนยินยอม-
ร่วมหล่อหลอมคำนึง .. ติดตรึงใจ
O คือ-ภาพแสนงดงามในความคิด
เมื่อใกล้ชิดเมื่อนั้น-ความสั่นไหว-
แห่งตัวตนอัตตาต้องลาไกล
เหนี่ยวอาลัยเผยตอน .. กลับย้อนคืน
O แต่ละครั้งแต่ละคราวยามหนาวสั่น
ห้อมห่มขวัญดวงสุดาเข้าฝ่าฝืน
อบอุ่นรอยสัมพันธ์ผ่านวันคืน
เอาเข้าขืนขัดหนาวให้ร้าวรอน
O นึก-ตักนิ่มเนื้ออุ่นให้หนุนอิง
พาดตัวกลิ้งเกลือกแม้นว่า .. แทนหมอน
แล้วสดับความกล่าวแผ่วเว้าวอน
เพื่อ-สุมซ้อนเสน่หาสู่อารมณ์
O ว่า-ครั้งหนึ่งครั้งนั้นเมื่อขวัญเจ้า-
เผยรูปเงาผ่านสู่ .. ให้รู้สม
ครั้งแล้วและครั้งเล่ารอเฝ้าชม
ย่อมปรารมภ์นัยถ้อยที่คอยรอ
O วันแล้วและวันเล่าใฝ่เฝ้าอยู่
หวังนัยชู้แทรกทรวง .. เฝ้าบวงขอ
เพื่อแววตายามชม้าย .. จักฉายทอ-
เลศนัยล้อแรงถวิลให้ดิ้นรน
O อาลัยด้วยรูปนาม .. แม้น-ยามหนึ่ง-
คิดหน่วงรอบหวานซึ้งสักครึ่งหน
ยังดูคล้ายยุ่งยากลำบากจน-
ผ่านหลุดพ้นจำพราก .. แสนยากเย็น
O ทุกช่วงสบแววตา, ที่บ่าเชี่ยว-
คือ-อาวรณ์กราดเกรี้ยว .. โหมเคี่ยวเข็ญ
ละห้อยหาถวิลชู้ .. ราวอยู่เป็น-
ทัณฑ์บีบเค้นแฝงอยู่ให้รู้รส
O รอเถิด .. รูปพิไล-รอไขว่คว้า
เมื่อกุมกอปรคุณค่า .. เผย-ปรากฎ
ยกความหวานหอมล้ำ .. เทียบคำพจน์
รอ จ-รด .. รูป, จริต-ให้ติดคา
O รูปนามเอย .. อ่อนโยนเมื่อโผนผก
วงแขน, อกอุ่นพร้อมจักน้อมหา
เมื่อสนิทในฝันนะขวัญตา
แรงฉันทาจักล้อมเข้ากล่อมใจ
O รูปเอย .. รูปแถนถ้วนแดนฟ้า
โปรดช่วยมารายล้อม .. เห่กล่อมให้-
ผู้รื่นในนิทรา .. รับอาลัย-
ตรึงฝันใฝ่แทรกทั่วทั้งตัวตน
O คือภาพความใฝ่ฝัน .. ตราบวันนี้
แต่ละครั้งแต่ละที .. หรือกี่หน-
จักยังเพรียกแรงถวิลให้ดิ้นรน
พาใจคนละห้อยเห็น .. ไม่เว้นวาง !

-2-
O เยี่ยงดาว .. แสงกระพริบอยู่ลิบพู้น
เรื้องจำรูญรุมเร้าจนเข้าสาง
เผยช่วงแสนงดงามในท่ามกลาง-
เวิ้งฟ้ากว้างรองรับ .. ความวับวาว
O รุ่งเรื้องเริงผกาย .. รำบายสู่
ให้โลกรู้รอบพิมลกลางหนหาว
เช่นน้ำใจหนุนเนื่องต่อเรื่องราว
ย่อมคู่ควรคำกล่าวทุกคราวไป
O งามผกายดาวเรื่อ .. อยู่เหนือฟ้า
ฤๅเท่างามเบื้องหน้า .. เมื่อปราศัย
เพียงจะหลอมโลกต่ำด้วยน้ำใจ
หนุนส่งให้คุณค่า .. แนบปรารมภ์
O ระยิบเอย .. แววตาใต้ฟ้าต่ำ
คอยแต่น้ำใจหลั่ง .. เข้าสั่งสม
เพื่อเสพแสงเรื้องสล้างที่พร่างพรม-
ลงห้อมห่มจิตไว้ .. ด้วยไมตรี
O ค่ำคืนฝันยาวนาน .. แห่งกาลก่อน
เหมือนกลับย้อนแจ่มจ้า .. ด้วยราศี-
รูปนามผู้-เร้าถวิลให้ยินดี-
ต่อความ .. มี .. เป็น .. อยู่ .. อันคู่ควร
O เปล่งผกาย .. สำหรับให้นับเนื่อง
ก่อนรุ่งเรื้องดวงตะวันจะทันหวน
แว่วคล้ายเสียงนกค่ำ .. นั้นคร่ำครวญ
เมื่อคล้ายส่วนเสี้ยวใจ .. เริ่มไหวตัว
O ในคาบยามรัตติภพ .. พระลบล้อม
คล้ายเพียบพร้อมแสงระยับ .. พริ้มพรับ-ยั่ว
เมื่องดงามปลาบปน .. ด้วยหม่นมัว
งามถ้วนทั่ว .. ก็ผุดเผยให้เงยมอง
O สู่คาบยามรัตติภพ .. คำรบนี้
เช่นลมวีวาดโบก .. โลมโลกผอง
อำรุงรื่นรมย์สรรพ .. ให้จับจอง-
ความผุดผ่องเบื้องหน้า .. ต่อตาชาย
O จนดาว .. ลอยดวงในทรวงหนึ่ง
เนตรหวานซึ้งวับวามด้วยความหมาย
แผ่วผ่านด้วยศัพท์เสียงความเอียงอาย-
ค่อย-รำบายให้สดับ .. รู้-รับรอง
O ดูเถิด .. ดาวโรจน์เรื้อง ที่เบื้องหน้า-
งาม, แจ่มจ้า .. สำทับให้จับจ้อง
ชั่วพริ้มพรับรับตอบ .. ก็ครอบครอง-
ใจทุกห้องให้สุดสิ้นการดิ้นรน !

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=07-2013&date=29&group=11&gblog=462


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, MASAPAER

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s