Re: O หอมละมุน .. กลางฝุ่นฝน .. O
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
16 เมษายน 2024, 10:26:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: O หอมละมุน .. กลางฝุ่นฝน .. O  (อ่าน 4525 ครั้ง)
สดายุ
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 185



« เมื่อ: 14 ตุลาคม 2018, 01:36:PM »



O ขวัญพี่ .. O






O อีกครั้งและอีกครา .. เพ-ลานี้
สุดหัวใจจะหลีกลี้หลบหนีหาย
หลังรูปลักษณ์ละม่อมหน้า-นัยน์ตาชาย-
สบ-รำบายรูปเงา .. รุมเร้าทรวง
O อีกครั้งและอีกครา .. เกินกว่าซ่อน-
แรงอาวรณ์อาลัยอันใหญ่หลวง-
ค่อยฝ่าความเปลี่ยวเปล่า .. คล้ายเงาลวง-
ของใครนั้นล้ำล่วง .. แทรกดวงใจ
O แต่ละคาบแต่ละช่วง .. ในห้วงคิด
คล้ายต้องฤทธิ์แทรกซ้อนจนอ่อนไหว
ฤทธิ์ซาบซึ้งอ่อนหวาน .. ที่หวานใด-
หาเถิดใน .. ปัถวียากมีเทียม
O ตั้งแต่แสร้งมอง-เมิน .. แล้ว-เขิน-หลบ
ครั้นเผลอสบก็คล้ายคล้าย จะอายเหนียม
จนเมื่อสุดข่มใจ .. ข่มให้เจียม
ก็เต็มเปี่ยมดื้อด้าน .. เกินต้าน-ดึง
O เหมือนถูกจองที่แล้วในแววตา
อยู่ค้ำคาห้วงจิตแต่คิดถึง
เคลื่อนสายใยปฏิพัทธ์เข้ารัดรึง
โอนอบอุ่นหวานซึ้งเข้าตรึงทรวง
O เหมือนถูกจอง .. ที่ทางระหว่างที่-
อ้อมไมตรีโอบแทน .. อ้อมแขน-หวง
อ่อนไหวและอ่อนหวาน .. กว่าหวานปวง
ก็หลอมใจทั้งดวง .. ด้วยห่วงใย
O ราวว่าใจถูกกัก .. รอนศักดิ์-สิทธิ์
ด้วยแรงฤทธิ์อาวรณ์สุดถอนไหว
มีรุ่มร้อนรุกรานเผาผลาญใจ
จากอาลัยรูปนิมิตจนติดคา
O ยอมเถิดนะ .. คนดี .. อย่าลี้หลบ
ยอมสืบภพร่วมชาติ .. ด้วยวาสนา-
สองเรานั้นบันดลด้วยมนตรา-
จากฤทธาเสกสั่ง .. เทพทั้งปวง
O ตะวันลับแสงล่ม .. หรือลมเคลื่อน
ดาวจะเลื่อนเดือนพรากไปจากสรวง
หากอีกคนจนถึง .. ใจหนึ่งดวง
สุดเลือนล่วงลับแล้ว .. นะแก้วตา
O ฟังเถิดนะ .. คนดี .. เสียงที่กระซิบ
จากดินแดนไกลลิบ .. กระซิบว่า-
เพราะตักบาตรร่วมขัน .. ด้วยกันมา
เสน่หาจึงรับรอง .. เพียงสองเรา
O ฟังเถิดนะ .. คนดี .. เสียงที่กระซิบ
จากดินแดนไกลลิบ .. กระซิบเจ้า
ปรารถนาพี่แรง..เกินแบ่งเบา-
สุดผ่อนเพลาคุณค่า .. ความอาลัย
O จากหนาว-ร้อน-แล้ง-ฝน .. ตราบฝนผ่าน-
ยังคงหวานหอมอยู่จนรู้ได้
ทุกฝุ่นฝนหล่นล่วง .. จึงทรวงใคร-
ยังสั่นไหวซ้ำซ้ำ .. ด้วยจำนง
O สดับเถิดคำกรองทำนองเสนาะ
ความจะเลาะเร้ารุมให้ลุ่มหลง
พินิจเถิดนัยคำ .. ตอกย้ำลง-
เพื่อสาปส่งเวทย์มนต์ .. มาดลใจ
O .. ว่าอ้อมอก .. อาทร .. รออ้อนซบ-
แนบหน้าอบอุ่นขวัญ .. ทอนหวั่นไหว
จะกล่อมเกล้าโอบกาย .. คลี่สายใย
รัดพันไว้ .. สุดวิถีแห่งชีวัน
O หาก-เมินเฉยซ่อนเร้น .. ไม่เห็นหน้า
ใคร .. อาจท่วมทรมาถึงอาสัญ
หากรอคอย .. ละห้อยเห็น .. ไม่เห็นกัน
จะโศกศัลย์สุดเทวษทวีทรวง
O รับรู้เถิด .. รอถนอมละม่อมพักตร์
รอโอบกอดกุมกัก .. ด้วยรัก-หวง
เพียงหนึ่งที่วาดหวัง .. ใจทั้งดวง
จะเลื่อนล่วง .. ลงสำหรับ .. ประดับใจ
O ขวัญเอย .. ขวัญพี่
ค่ำคืนนี้ .. ดาวดับเดือนหลับใหล
จะแทรกฝัน .. แนบทรวง, พร้อมห่วงใย
โอบกล่อมให้นิ่งสนิท .. กลางนิทรา
.
.
แทรกอีกฝัน .. ให้หนุน-เนื้อ, อุ่นไอ
โอบขวัญให้เนตรระยับ .. ขึ้น-รับรู้ !


https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=03-2014&date=19&group=11&gblog=525

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, สุวรรณ

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s