พระสุธน มโนราห์
๏ พรานบุญว่า “หามีใครในเมืองนี้
ความคิดมีอย่างท่านนั้นกล่าวแน่
หรือว่าคนคนนั้นคือท่านแท้
ที่แปลกหน้ามาตั้งแง่ให้งวยงง
๏ ต้องม้วยมรณ์ด้วยศรพรานเป็นการตอบ
คิดมิชอบกับนาคาค่าสูงส่ง”
เห็นท่าทีที่รักกันเป็นมั่นคง
ดังจำนงนาคจำแลงเลิกแปลงกาย
๏ เป็นนาคีแล้วมีคำพร่ำเฉลย
ว่า “ท่านเอ๋ยเราทุกข์สุขสลาย
ด้วยมีพราหมณ์มากฤทธิ์ใช้พิษร้าย
ย่ำกล้ำกรายกายินถึงวิญญาณ์
๏ เขาตั้งหลักพักกายชายไพรศรี
คงเตรียมการณ์ผลาญชีวีเราวันหน้า
ขอไหว้วานท่านด้วยช่วยเมตตา
เรานาคานี้จะเทิดพระคุณ”
๏ พรานแน่ชัดว่าสัตย์จริงมินิ่งอยู่
ขออาสามาเป็นผู้ช่วยเกื้อหนุน
จะปกปักรักษ์นาคาที่การุณย์
คอยค้ำจุนปัญจาล์มาเนิ่นนาน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
