หน้า ๙๔
๏ เมื่อท่านสบสุขสมอารมณ์หมาย
จักคืนกายเดิมอันวรรณฉวี
ขอให้ใช้ภูษาวิเศษนี้
อัญชลีนึกถึงข้าคลุมกายิน
๏ พระกลับร่างดังเดิมได้โดยแท้
มิเปลี่ยนแปรอันใดให้ถวิล”
จบวาจาถวายผ้าแล้วนาคินทร์
พลันดำดินหายวับกลับบาดาล
๏ พระนลคิดจิตหวนทบทวนย้ำ
ถึงน้ำคำนาคีที่กล่าวขาน
จักพาทมยันตีศรีนงคราญ
คืนสู่สุขสำราญมินานนัก
๏ มเหสีชีวีรอดปลอดภัยแน่
หากดวงแดยังวิโยคเศร้าโศกหนัก
รู้สึกผิดอย่างยิ่งทิ้งเมียรัก
เหมือนดังผลักเอกอนงค์ลงห้วงทุกข์
๏ เชื่อมั่นจริงยิ่งนักน้องรักพี่
ทมยันตีเมื่อผัวไกลไม่มีสุข
ต้องแดเดียวเดินดงดอนซอกซอนซุก
ถูกเร้ารุกจากภัยร้ายในอรัญ
จักคืนกายเดิมอันวรรณฉวี
ขอให้ใช้ภูษาวิเศษนี้
อัญชลีนึกถึงข้าคลุมกายิน
๏ พระกลับร่างดังเดิมได้โดยแท้
มิเปลี่ยนแปรอันใดให้ถวิล”
จบวาจาถวายผ้าแล้วนาคินทร์
พลันดำดินหายวับกลับบาดาล
๏ พระนลคิดจิตหวนทบทวนย้ำ
ถึงน้ำคำนาคีที่กล่าวขาน
จักพาทมยันตีศรีนงคราญ
คืนสู่สุขสำราญมินานนัก
๏ มเหสีชีวีรอดปลอดภัยแน่
หากดวงแดยังวิโยคเศร้าโศกหนัก
รู้สึกผิดอย่างยิ่งทิ้งเมียรัก
เหมือนดังผลักเอกอนงค์ลงห้วงทุกข์
๏ เชื่อมั่นจริงยิ่งนักน้องรักพี่
ทมยันตีเมื่อผัวไกลไม่มีสุข
ต้องแดเดียวเดินดงดอนซอกซอนซุก
ถูกเร้ารุกจากภัยร้ายในอรัญ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
