หน้า ๘๑
๏ เหล่าเทวัญนั้นคงลงมาคุ้ม
ผู้ที่รุมทำร้ายไม่สมหวัง
กุศลมีแต่ที่ช้ำเพราะกรรมบัง
โศกจึงฝังกลางใจไม่สร่างซา
๏ ยามรุ่งเรืองเฟื่องสุขทุกสถาน
มากคนปองต้องการปรารถนา
ยามตกต่ำย่ำย่างกลางพนา
เขาก็หาว่าชั่วตัวอัปรีย์
๏ เป็นเสนียดจัญไรไม่อยากเห็น
นำโชคร้ายคล้ายเป็นเช่นภูตผี
คิดแล้วทุกข์ทับถมตรมทวี
ทมยันตีร่ำไห้ไปตามทาง
๏ เดินเดินอยู่หมู่พราหมณ์ตามมาพบ
หลังนอบนบอำนวยช่วยทุกอย่าง
ด้วยประพฤติพรหมจรรย์มั่นมิวาง
หมายสรรค์สร้างความดีมีเมตตา
๏ เมื่อจุดหมายปลายทางนั้นไปกันได้
ตกลงให้คณะพราหมณ์ออกนำหน้า
รู้ฐานะระยะห่างตามหลังมา
ท่องมรรคาสู่เจทีบุรีธรรม
ผู้ที่รุมทำร้ายไม่สมหวัง
กุศลมีแต่ที่ช้ำเพราะกรรมบัง
โศกจึงฝังกลางใจไม่สร่างซา
๏ ยามรุ่งเรืองเฟื่องสุขทุกสถาน
มากคนปองต้องการปรารถนา
ยามตกต่ำย่ำย่างกลางพนา
เขาก็หาว่าชั่วตัวอัปรีย์
๏ เป็นเสนียดจัญไรไม่อยากเห็น
นำโชคร้ายคล้ายเป็นเช่นภูตผี
คิดแล้วทุกข์ทับถมตรมทวี
ทมยันตีร่ำไห้ไปตามทาง
๏ เดินเดินอยู่หมู่พราหมณ์ตามมาพบ
หลังนอบนบอำนวยช่วยทุกอย่าง
ด้วยประพฤติพรหมจรรย์มั่นมิวาง
หมายสรรค์สร้างความดีมีเมตตา
๏ เมื่อจุดหมายปลายทางนั้นไปกันได้
ตกลงให้คณะพราหมณ์ออกนำหน้า
รู้ฐานะระยะห่างตามหลังมา
ท่องมรรคาสู่เจทีบุรีธรรม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
