http://www.youtube.com/watch?v=dzVR_sNYu28
จดหมายเธอ ส่งมา คราก่อนนั้น
พี่เก็บมัน อย่างดี มิให้แหว่ง
เพราะคำหวาน ลิขิต ติดใจแรง
มิเคยแบ่ง ใครอ่าน มานานนม
รอพวกขาย ของเก่า เขามาซื้อ
จึงค่อยถือ มาแจก แลกขนม
แบ่งขายบ้าง กำไรนิด พอติดลม
เขายังชม จดหมาย ว่าขายดี
แค่มาบวช แก้บน อย่าบ่นนัก
จงฟูมฟัก รักออม ถนอมศรี
บวชไม่นาน ก็สึก คึกทันที
สามสิบปี เท่านั้น อย่าหวั่นใจ
รอก่อนหนา อย่างอน บังอรเอ๋ย
ทุกอย่างเคย เหมือนเดิม พร้อมเริ่มใหม่
หากคอยอยู่ สถาน วิมานใด
เชิญอยู่ไปคนเดียวนั่น ศรีธัญญา
"มุนีน้อย"
จดหมายเธอ ส่งมา คราก่อนนั้น
พี่เก็บมัน อย่างดี มิให้แหว่ง
เพราะคำหวาน ลิขิต ติดใจแรง
มิเคยแบ่ง ใครอ่าน มานานนม
รอพวกขาย ของเก่า เขามาซื้อ
จึงค่อยถือ มาแจก แลกขนม
แบ่งขายบ้าง กำไรนิด พอติดลม
เขายังชม จดหมาย ว่าขายดี
แค่มาบวช แก้บน อย่าบ่นนัก
จงฟูมฟัก รักออม ถนอมศรี
บวชไม่นาน ก็สึก คึกทันที
สามสิบปี เท่านั้น อย่าหวั่นใจ
รอก่อนหนา อย่างอน บังอรเอ๋ย
ทุกอย่างเคย เหมือนเดิม พร้อมเริ่มใหม่
หากคอยอยู่ สถาน วิมานใด
เชิญอยู่ไปคนเดียวนั่น ศรีธัญญา
"มุนีน้อย"
นี่ก็ย่างเจ็ดสิบใจฟีบฝ่อ
ตายละหนอห่อเหี่ยวเซียวตาย-า
อีกสามสิบปีรอทรมา
ทรุดกายากับพื้นสะอื้นครวญ
ไหนว่ารักปักจิตมิคิดทิ้ง
ไหนว่าจริงใจแท้ไม่แปรป่วน
ไหนว่าไม่คิดห่างร้างเรรวน
ไหนว่านวลชวนฝันอยู่ยันตาย
คิดตีตนออกห่างจางใยเยื่อ
คงเริ่มเบื่อสิท่าทำหน้าหน่าย
ก็อย่างนี้แหละหนากระทาชาย
ขอหลบอายอยู่นี่ศรีธัญญา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
