ราตรีกาล ก่อนเก่า ที่เล่าขาน
เป็นตำนาน มานหมอง ต้องผวา
ปืนกลก้อง ท้องไร่ ไพรพนา
ระเบิดมา ราญรอน นอนยังกลัว
ปล้นเปลือยเปล่า ปกป้อง ร้องกลางดึก
แสนระทึก ฮึกเหิม เพิ่มความชั่ว
ทั้งลูกเล็ก เด็กแดง แฝงมืดมัว
เมียจากผัว ฉุดคร่า ไร้ปรานี
กัมปนาท กึกก้อง ร้องหวีดหวิว
เป็นแถวทิว พรั่นพรึง เสียงอึงมี่
เงียบสงัด วังเวง ข่มเหงที
ทั้งสตรี ลี้กลบ หลุมหลบภัย
แต่บัดนี้ วันนี้ พี่น้องสุข
ไม่มีทุกข์ อย่างเก่า เช้าฟ้าใส
กลมเกลียวกัน พันผูก ลูกขวานไทย
อย่าให้ใคร มาข่มเหง เร่งฆ่ามัน
พันทอง
๗/๒/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
