ยืนรอไปรอมาไยหน้ามืด
ท้องร้องครืดคราโครมเสียงลมอู้
หน้าซีดเซียวเซซังเหงื่อพรั่งพรู
ตรูหนอตรูตายแน่ยักแย่ยักยัน
แล้วเป็นลมล้มฟาดอนาถแท้
ก็เพียงแค่หลงรักสมัครมั่น
ขอ “น้องดิน”คนดีให้ชีวัน
ช่วยแบ่งปันมาลัยคล้องใจชาย
“ไพร พนาวัลย์”
ท้องร้องครืดคราโครมเสียงลมอู้
หน้าซีดเซียวเซซังเหงื่อพรั่งพรู
ตรูหนอตรูตายแน่ยักแย่ยักยัน
แล้วเป็นลมล้มฟาดอนาถแท้
ก็เพียงแค่หลงรักสมัครมั่น
ขอ “น้องดิน”คนดีให้ชีวัน
ช่วยแบ่งปันมาลัยคล้องใจชาย
“ไพร พนาวัลย์”
หามเอ้าหาม หามลุงพุงยานย้อย
นอนตาลอยคอยนานแต่วานบ่าย
เป็นลมจับ จุกลิ้นดิ้นทุราย
โถ.เจ้าชายเมืองลพพบทางตัน
นั่งพินิจพิศเพ่งเล็งแลบ่าว
คิ้วเคราขาวตาปรือมือไม้สั่น
ทั้งเรือนร่างหนังห้อยย้อยรวมกัน
แล้วจะขันไหวเร้อ..เห้อ..เวรกรรม..?
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
