จะบอกดาวได้นี่ยินดีรับ
ดินจะสับรางจนหลีกพ้นไหม
อย่าให้รถชนขบวนป่วนรถไฟ
พี่กลัวใจแต่ก็รอมานาน
จะคอยฟังคำรักอันศักดิ์สิทธิ์
โปรดอย่าคิดเขินขวยช่วยกล่าวขาน
อยากยินคำนี้ใหม่ขอไหว้วาน
คงซาบซ่านสุขเหลือเมื่อได้ฟัง
ดาวอาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน
มีแต่พี่คนเดียวเกี่ยวทรวงซึ้ง
แสนคิดถึง จึงสู้...รู้ซะมั่ง
จะเอ่ยปากฝากจินต์ให้ยินดัง
นึกย่ามใจเสียจัง หลังฝึกมา
เจอพอดีพี่"ดาว"ก้าวเข้าใกล้
จิตกำซาบวาบไหวเป็นไรหว่า..?
จะเอ่ยคำระระ ระระ.....ว้า
เหลือบมองหน้าเอ่ยเบาเบา...กินข้าวรึยัง...?
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
