ปีห้าเจ็ด เด็ดพร เป็นกลอนฝาก
ไม่รักมาก หากแต่ แค่คิดถึง
ไม่หวานมาก หากแต่ แค่น้ำผึ้ง
ไม่ซาบซึ้ง ตรึงนัก แค่รักเธอ
หวังสิ่งใด ใจอยาก หากดีเลิศ
จงก่อเกิด เป็นผล ดลเสนอ
หวังคนรัก ปักจินต์ ถวิลเจอ
มั่นเสมอ รักแท้ ดูแลกัน
กิจการ งานใด ที่ใจตั้ง
จงสมหวัง ดังจิต ที่คิดฝัน
อุปสรรค หนักหนา สารพัน
อย่าขวางกั้น คั่นแบ่ง กำแพงใจ
อย่าขัดสน จนเงิน เขาเมินหน้า
อย่าเหว่ว้า ลาแฟน แม้นผลักไส
อย่าโชคร้าย หมายเคราะห์ เพราะกรรมใด
อย่าเจ็บไข้ ได้ป่วย ซวยซ้ำเติม
มีหิริ อายบาป ทราบสิ่งชั่ว
ละอายตัว กลัวกรรม ไม่ทำเสริม
โอตตัปปะ กลัวบาป ทราบประเดิม
แล้วมาเริ่ม เพิ่มดี ปีม้าทอง
มีสติ มั่นคง ตรงพินิจ
แยกถูกผิด คิดอ่าน การทั้งผอง
ปัญญาเสริม เพิ่มรู้ ต่างครูมอง
จะไม่หมอง ครองธรรม นำชีวี
บทส่งท้าย หมายอิง สิ่งศักดิ์สิทธิ์
เนรมิต พรชัย ให้ผ่องศรี
พระไตรรัตน์ ปัดหมอง ป้องไพรี
เหล่าน้องพี่ มีสุข ทุกท่านเทอญ
"มุนีน้อย"
ไม่รักมาก หากแต่ แค่คิดถึง
ไม่หวานมาก หากแต่ แค่น้ำผึ้ง
ไม่ซาบซึ้ง ตรึงนัก แค่รักเธอ
หวังสิ่งใด ใจอยาก หากดีเลิศ
จงก่อเกิด เป็นผล ดลเสนอ
หวังคนรัก ปักจินต์ ถวิลเจอ
มั่นเสมอ รักแท้ ดูแลกัน
กิจการ งานใด ที่ใจตั้ง
จงสมหวัง ดังจิต ที่คิดฝัน
อุปสรรค หนักหนา สารพัน
อย่าขวางกั้น คั่นแบ่ง กำแพงใจ
อย่าขัดสน จนเงิน เขาเมินหน้า
อย่าเหว่ว้า ลาแฟน แม้นผลักไส
อย่าโชคร้าย หมายเคราะห์ เพราะกรรมใด
อย่าเจ็บไข้ ได้ป่วย ซวยซ้ำเติม
มีหิริ อายบาป ทราบสิ่งชั่ว
ละอายตัว กลัวกรรม ไม่ทำเสริม
โอตตัปปะ กลัวบาป ทราบประเดิม
แล้วมาเริ่ม เพิ่มดี ปีม้าทอง
มีสติ มั่นคง ตรงพินิจ
แยกถูกผิด คิดอ่าน การทั้งผอง
ปัญญาเสริม เพิ่มรู้ ต่างครูมอง
จะไม่หมอง ครองธรรม นำชีวี
บทส่งท้าย หมายอิง สิ่งศักดิ์สิทธิ์
เนรมิต พรชัย ให้ผ่องศรี
พระไตรรัตน์ ปัดหมอง ป้องไพรี
เหล่าน้องพี่ มีสุข ทุกท่านเทอญ
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
