โชนภูผาสว่างไสวประลัยกัลป์
สลาตันทะลักทะเลมาเทใส่
เวิ้งนภากระดำกระด่างโดนย่างไฟ
โลกลับไปมลายมล้างเป็อย่างจุล
โองการกลอนกระชับกระชั้นโรมรันถี่
เทพเทวีกระสับกระส่ายพระพายหมุน
แกนวิมานสะท้านสะเทือนเคลื่อนสมดุลย์
ฟุ้งดั่งฝุ่นกระจัดกระจายละลายนที
เดรัจฉานนรานรกวิตกจิต
เปรตทุจริตทุรนทุรายตะกายหนี
แต่ชั้นปฐมถึงบรมมหาอเวจี
เสียงอึงมี่ทุลักทุเลซวดเซโทรม
แรงฝ่าฟันฉกรรจ์ฉกาจอำนาจกานท์
ตรีภพพล่านด้วยพละพลังแค้นคลั่งโหม
กำปนาทประหัตประหารคว้านโพยม
เสียงหนึ่งโสมจักรวงศ์จักรวาลสุดทานทน
เนิน จำราย
ฉันทลักษณ์อักขระสละสลวย
วิจิตรสวยแต้มศิลป์ระรินสณฑ์
จรัสจ้าพนาภพนพดล
ดั่งพหลอักษราภาษานัย
แสนศรัทธาอุดมการณ์จักสานต่อ
ร้อยถักทอเพียรจารจดขานไข
เขียนบทกานท์สานเสริมเพิ่มแรงใจ
บรรจงให้น้อมนำฉ่ำเท่านาน..
ขอเป็นหนึ่งแรงฝันบรรณพิภพ
ขอประสบแนบแน่นดั่งแผ่นฐาน
ขอร่วมด้วยช่วยฟื้นผืนสายธาร
ขอเบ่งบานเฉิดฉันนิรันดร...
หนึ่งโสม
๒๑.๑๒.๒๕๕๖