ยังจะมาบรรยายมิอายปาก
ขืนพูดมากอาจเสี่ยงเขวี้ยงด้วยโถ
ลุกขึ้นยืนฝืนกายร่ำไห้โฮ
แค้น,โมโหพรั่งผุดสุดพรรณา
อยู่ด้วยกันนมนานสงสารมั้ย..?
ฉันป่วยไข้ไสผลักมิรักษา
ไปปรี๊ดปรี๊ดกรี๊ดกลั้วทั่วพารา
ยืนถ่างขาตาเยิ้มเคลิ้มสาวกรุง
กลับมาบ้านยานย้อยห้อยโตงเตง
เดินโทงเทงแรงล้าอย่ามายุ่ง
มิต้องมาหยอกเอินเชิญนอกมุ้ง
พรุ่งนี้หุงข้าวซะอย่าละงาน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
