.jpg)
ครั้นจรดลายหมึกทาบก็วาบไหว
เอยหัวใจให้หวั่นเกรงผันผวน
ถ้อยคำพลั้งผิดพลาดอาจคล้ายตรวน
มัดใจให้กระอักกระอวน ซวนเซครัน
จึงได้เพียงตริตรองกลั่นกรองสาร
ทบทวนกานท์กลั่นคำอย่างรังสรรค์
ลงสู่เหย้าอุทยานสร้างงานบรรณ
ด้วยใจนั้นมั่นรักในร้อยกรอง
แม้นอุษณรัศมีริบหรี่แสง
แต่ใจยังมิแล้งสิ้นแสงส่อง
ด้วยยังแสงจากใจเพื่อนนามพันทอง
คอยประคองส่องทางให้กล้าเดิน
เอยหัวใจให้หวั่นเกรงผันผวน
ถ้อยคำพลั้งผิดพลาดอาจคล้ายตรวน
มัดใจให้กระอักกระอวน ซวนเซครัน
จึงได้เพียงตริตรองกลั่นกรองสาร
ทบทวนกานท์กลั่นคำอย่างรังสรรค์
ลงสู่เหย้าอุทยานสร้างงานบรรณ
ด้วยใจนั้นมั่นรักในร้อยกรอง
แม้นอุษณรัศมีริบหรี่แสง
แต่ใจยังมิแล้งสิ้นแสงส่อง
ด้วยยังแสงจากใจเพื่อนนามพันทอง
คอยประคองส่องทางให้กล้าเดิน
สุวรรณข้ามหน้ามนไปคนหนึ่ง
ยังคิดถึงแต่ว่าตั้งท่าเขิน
นามแน่นอนนิ่งนานขานชื่อ "เนิน"
จำรายไว้พอเพลินนะสุวรรณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
