.jpg)
ฉันเขียนกานท์ผ่านมาปีกว่าแล้ว
สิ้นวี่แววชายมอง...ข้องไฉน
ทุกบทหวานซ่านซึ้งตรึงฤทัย
มีความนัยหมายอ้อนเธอ...เก้อทุกที
นอกสายตาหรือฉัน...วานบอกหน่อย
ไยถึงปล่อยเลยละผละหลีกหนี
ลองอีกครั้งหวังชื่นรื่นฤดี
บทท้ายนี้มิแปลงเปลี่ยน...เลิกเขียนกลอน
บทท้ายนี้ รักมิผุด หยุดเขียนกลอน
"ดิน"
โปรดจงอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
บรรจงเฝ้าเติมฝันเช่นวันก่อน
ดุจดอกไม้ความห่วงหาและอาทร
ผลิเกสรแห่งสัมพันธ์ดั่งวันวาน
ถึงบางใครเขาจากพรากไปแล้ว
ไร้วี่แววดังเคยเหมือนเลยผ่าน
เศร้าสลดรันทดท้อก็อย่านาน
จนลืมกานท์บทเก่าเราเคยเคียง
บรรจงเฝ้าเติมฝันเช่นวันก่อน
ดุจดอกไม้ความห่วงหาและอาทร
ผลิเกสรแห่งสัมพันธ์ดั่งวันวาน
ถึงบางใครเขาจากพรากไปแล้ว
ไร้วี่แววดังเคยเหมือนเลยผ่าน
เศร้าสลดรันทดท้อก็อย่านาน
จนลืมกานท์บทเก่าเราเคยเคียง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
