มีหนี้สินเพียงเล็กน้อยแค่ร้อยล้าน
ยังมีบ้านเกือบร้อยห้องแถวหัวหิน
ที่ชุมพรน้ำไหลหลากยากทำกิน
เอาทรัพย์สินไร้ราคามาจำนอง
มีรีสอร์ทที่บางแสนคนแน่นขนัด
ตลาดน้ำแถวบางพลัดเป็นเจ้าของ
บินไปดูกิจการเปิดร้านทอง
ทุ่งสองห้องคลองเจ็ดวาริมท่าธง
ทั้งสวนยางพาราราคาตกต่ำ
ปาล์มน้ำมันสุดแสนช้ำผิดเป้าประสงค์
ตัดสินใจให้จัดจ้างถางโค่นลง
ดิน..งวยงง..เห็นชาวบ้านมามุงดู
อันทรัพย์สินเงินทองของนอกกาย
ยังไม่ตาย...ดิ้นรนไปใจต้องสู้
รวยล้นฟ้า..หาความสุขมาเชิดชู
จนอดสู..แต่สุขใจ..ใดเปรียบปาน.
ริน ดอนบูรพา
๓๐ ต.ค.๕๖
ยังมีบ้านเกือบร้อยห้องแถวหัวหิน
ที่ชุมพรน้ำไหลหลากยากทำกิน
เอาทรัพย์สินไร้ราคามาจำนอง
มีรีสอร์ทที่บางแสนคนแน่นขนัด
ตลาดน้ำแถวบางพลัดเป็นเจ้าของ
บินไปดูกิจการเปิดร้านทอง
ทุ่งสองห้องคลองเจ็ดวาริมท่าธง
ทั้งสวนยางพาราราคาตกต่ำ
ปาล์มน้ำมันสุดแสนช้ำผิดเป้าประสงค์
ตัดสินใจให้จัดจ้างถางโค่นลง
ดิน..งวยงง..เห็นชาวบ้านมามุงดู
อันทรัพย์สินเงินทองของนอกกาย
ยังไม่ตาย...ดิ้นรนไปใจต้องสู้
รวยล้นฟ้า..หาความสุขมาเชิดชู
จนอดสู..แต่สุขใจ..ใดเปรียบปาน.
ริน ดอนบูรพา
๓๐ ต.ค.๕๖
ไปพบที่ ศรีธัญญา มาตะกี้
ยิ้มตาหยี ทั้งวัน รำพันหวาน
อายุราว แปดสิบ รีบจัดการ
มรดก ร้อยล้าน บ้านชุมพร
ทั้งลูกหลาน บานเบอะ เลยเลอะเทอะ
นั่งหงำเหงอะ แบ่งปัน กันสลอน
บ้าน,สมบัติ จัดล่วง ทุกช่วงตอน
ถึงมานอน รันทด เพราะหมดเงิน
ต่างก็เกี่ยง เลี้ยงดู "ปู่"เลยแย่
มานอนแผ่ ศรีธัญญา ท่าทางเปิ่น
สุขสมใจ วัยชรา หาใดเกิน
คงจะเพลิน ไม่ดายเดียว เดี๋ยวตามไป
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
