ช่างใจจืดใจดำ แหม ทำได้
ของสดใสใครก็เฝ้าเข้าคิวต้น
แบ่งกันกินบ้างปะไรไยร้อนรน
ช่างพิกลแท้แท้นะแม่คุณ
ให้ทานน้ำเป็นเศรษฐีก็มีเยอะ
ขอทีเท๊อะแบ่งกันนิดอย่าคิดวุ่น
จะได้เป็นนางฟ้าหากการุณ
ชาติหน้าลุ้นส่งให้..ได้ผั...เร็ว
“ไพร พนาวัลย์”
สนุกๆนะครับอย่าถือสา เพราะเรื่องจริงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน
ขออภัยท่านอริญชย์ด้วยนะครับ คนพากลอนไปจริงจริ๊ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
