   หมอวินิจฉัยโรคอย่าโศกเศร้า จะบรรเทาเบาบางยามห่างอ้อน ระวังตัวเถิดหนาอย่าอาวรณ์ ขอบังอรอย่าขุ่นเคืองมีเรื่องราว โรคหัวใจไหวหวั่นผูกพันจิต เมื่อพบมิตรไมตรีฤดีผ่าว จงอดทนอดกลั้นคิดสั้นยาว ก่อนจะก้าวเข้าสู่ประตูใคร อย่าเพิ่งหลงเชื่อใจคนไกลถิ่น อย่าโบยบินหลงทางที่กว้างใหญ่ อย่าเชื่อคำฉ่ำหวานสู่ลานใจ อย่าคลั่งไคล้อักษราที่ว่าวอน มีสติอยู่กับตัวอย่ามัววุ่น อาจมีทุนเคยทำจึงจำซ่อน หากบุพเพสันนิวาสประสาทพร ใจที่ร้อนอาจคลายกลับกลายเย็น “ไพร พนาวัลย์”  |  หนึ่งสมอง ตรองจิต วินิจฉัย มิเชื่อใคร ไหนอื่น ให้ขื่นเข็ญ จะทุเลา เบาโศก โรคที่เป็น ทุกประเด็น เชื่อ"ลุงไพร" ผู้ใจดี มานหวั่นไหว ไปบ้าง ในบางหน เพราะยินยล ดลทัก อักษรศรี หลงคำป้อ ยออ่วม ท่วมทวี ทุกวันนี้ กระสับ หลับมิลง ก็ฝันใฝ่ ไปนิด จิตยามว่าง คราอ้างว้าง ฤทัย เขียนไปส่ง มินึกเลย เอ๋ยจิต มิคิดปลง เกิดลุ่มหลง จริงจัง เกินยั้งใจ พ่อหมอขา... เอ่ยวาจา เสียแรง เสียดแทงใส่ ยินสำเนียง เสียงชื่อ เลื่องลือไกล รักษาไว ยาใดดี เดี๋ยวมีเคือง  "ดิน" |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
19 เมษายน 2024, 03:10:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: :::::เป็นอะไรไม่รู้....? (อ่าน 10604 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
