เป็นลูกกอล์ฟ ก็กลัว หัวถลอก
ตีออกนอก เขตคาม หนามขีดข่วน
ดั่งไฟรุม สุมใจ ใช่กระบวน
รีบเปลี่ยนด่วน กลัวหลุม สุมภวังค์
เป็นแคดดี้ ถือถุง หวังลุงทิป
เหงื่อไคลซิบ คอยซับ จับนวดนั่ง
เดินกางร่ม ส่งน้ำ ตามลำพัง
ท่านานจัง ลุงจ๋า พาร์ซะที
ยืนคอยเชียร์ เพลียล้า ขาเริ่มเมื่อย
ลุงพัทเรื่อย แค่เฉียด เบียดนะนี่
สิบแปดหลุม กลุ้มแด แหม..!?.คุยดี
หลุมสิบเก้า หยั่งงี้(เงี้ย) มิมีทาง
ตีออกนอก เขตคาม หนามขีดข่วน
ดั่งไฟรุม สุมใจ ใช่กระบวน
รีบเปลี่ยนด่วน กลัวหลุม สุมภวังค์
เป็นแคดดี้ ถือถุง หวังลุงทิป
เหงื่อไคลซิบ คอยซับ จับนวดนั่ง
เดินกางร่ม ส่งน้ำ ตามลำพัง
ท่านานจัง ลุงจ๋า พาร์ซะที
ยืนคอยเชียร์ เพลียล้า ขาเริ่มเมื่อย
ลุงพัทเรื่อย แค่เฉียด เบียดนะนี่
สิบแปดหลุม กลุ้มแด แหม..!?.คุยดี
หลุมสิบเก้า หยั่งงี้(เงี้ย) มิมีทาง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
