ชื่อบทกลอน : อยากมีคนอยู่ด้วยกัน...วันฝนตก
ผู้แต่ง : หนามทุเรียน



ฝนตกนอกหน้าต่าง
นอนกอดหมอนข้าง...ใต้ผ้าห่มผืนหนา
ไม่อยากเหงา  แต่มันก็เหงาทุกทีที่ฝนตกลงมา
ไม่มีเหตุผลของความเหว่ว้า...แค่รู้สึกว่า...เป็นช่วงเวลาที่ เหงาใจ

ถ้ามีใครสักคนอยู่ด้วยกันก็คงดี
อยากรู้ว่าฝนที่ตกทางนี้...จะหนาวถึงคนทางนั้นได้จริงไหม?
อยากรู้ว่า...อยู่ใต้ร่มคันเดียวกัน....มันอบอุ่นเพียงใด?
และฟ้าหลังฝนจะสวยแค่ไหน?...เมื่อมองผ่านสายตาของคนที่ "มีความรัก"

สิ่งที่คงเดิม...คือคนเหงา
ถามตัวเองเบา-เบา ในวันที่ฝนตกหนัก
คนของการรอคอยอยู่ไหน? ในวันที่ฟ้าไม่เป็นใจยิ่งนัก
อยากเหงาเพราะคิดถึงคนที่ทำให้อกหัก...ไม่ใช่ "เหงาเพราะไม่มีคนให้รัก"...สักเสี้ยวใจ.