.jpg)
ชื่อบทกลอน : เฝ้ารอ
ผู้แต่ง : ปู่ริน
เสียงแผ่วเบา...สายฝนหล่น...บนความช้ำ
เสียงพรำพรำ..เสียงเปาะแปะ..ร่วงหล่น จนตีสาม
หลายครั้ง หลายครา หลายราตรี..ที่ฉัน..เฝ้าติดตาม
คอยไต่ถาม..สืบเสาะแสวงหา..ยอดยาใจ
เสียงสายฝน..หล่นซ้ำซาก..ฝากความเหงา
ชายร่างเก่า ..แก่ชรา.หน้าตาย่น หม่นหมองไหม้
หลบมุมไม้...ใกล้แคร่ไม่ไผ่..ใต้ต้นมะขาม..ยามห่างไกล
เฝ้าเมียงมอง.จ้องหาผู้ใด เพียงสักคน..มาดูแล
เสียงจิ้งหรีด..กรีดร้อง.ก้องสะนั่น
หัวใจสั่น..เริ่มหวั่นไหว สั่นสะท้าน ปานน้ำฝน
เสียงครวญคราง ..เสียงปร้างเปรี้ยง..ครืนดัง มืดม่นดำ..สุดจำทน
เฉกเช่นคน...ใจด๊ำดำ..ทำพี่ชาย ได้ลงคอ
เสียงสะอื้น..ลึกลึก..ดึกดึก..ยังสะอื้น
ทุกค่ำคิน..กลืนกล้ำ ช้ำในดวงใจ เพียงไหนหนอ
ถึง..วัน เดิอน .เลื่อนหมุนไป ใจชายชรา..นั่ง.ตั้งตารอ
สักวันหนึ่ง..วันไหนหนอ ! นวลนาง จะหวนลับ...กลับคืนมา..
ริน ดอนบูรพา
๑๔ ก.ค.๕๖
ผู้แต่ง : ปู่ริน
เสียงแผ่วเบา...สายฝนหล่น...บนความช้ำ
เสียงพรำพรำ..เสียงเปาะแปะ..ร่วงหล่น จนตีสาม
หลายครั้ง หลายครา หลายราตรี..ที่ฉัน..เฝ้าติดตาม
คอยไต่ถาม..สืบเสาะแสวงหา..ยอดยาใจ
เสียงสายฝน..หล่นซ้ำซาก..ฝากความเหงา
ชายร่างเก่า ..แก่ชรา.หน้าตาย่น หม่นหมองไหม้
หลบมุมไม้...ใกล้แคร่ไม่ไผ่..ใต้ต้นมะขาม..ยามห่างไกล
เฝ้าเมียงมอง.จ้องหาผู้ใด เพียงสักคน..มาดูแล
เสียงจิ้งหรีด..กรีดร้อง.ก้องสะนั่น
หัวใจสั่น..เริ่มหวั่นไหว สั่นสะท้าน ปานน้ำฝน
เสียงครวญคราง ..เสียงปร้างเปรี้ยง..ครืนดัง มืดม่นดำ..สุดจำทน
เฉกเช่นคน...ใจด๊ำดำ..ทำพี่ชาย ได้ลงคอ
เสียงสะอื้น..ลึกลึก..ดึกดึก..ยังสะอื้น
ทุกค่ำคิน..กลืนกล้ำ ช้ำในดวงใจ เพียงไหนหนอ
ถึง..วัน เดิอน .เลื่อนหมุนไป ใจชายชรา..นั่ง.ตั้งตารอ
สักวันหนึ่ง..วันไหนหนอ ! นวลนาง จะหวนลับ...กลับคืนมา..
ริน ดอนบูรพา
๑๔ ก.ค.๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
