เลือนลาง อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว
มรสุมรุมเร้า ทุกค่ำเช้า เข้าแอบอิง
เธอจะอยู่..หรือเธอจะไป..ตามใจทุกสิ่ง
เพราะนั่นคือความจริง..ฉันรับได้สบาย...
เลือนลาง..ค่อยจางหาย..
เกลียดนัก..หัวใจที่มักง่าย
ตอนแรกบอกรักฉันแทบจะเป็นจะตาย
แต่สุดท้าย...บอกเราไปด้วยกันไม่ได้..
เลือนลาง..หรือเลอะเลือน..
บอกเราจบกัน..แล้วยังดันมาขอเป็นพื่อน..เธอฟั้นเฟือนหรืออย่างไร
ฉันนี้เป็นคน..มีชีวิตจิตใจ
ถ้าคิดจะผลักไส...โปรดทบทวนใหม่...มันไม่ง่ายไปไหมเธอ....
พันทอง
๙/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
