จะปวดปร่า คนเดียว ได้นานไหม
ไม่เท่าไหร่ คงวิ่ง หาน้องหนู
ช้ำหรือไม่ ใครไหน จะล่วงรู้
ที่ครวญอยู่ แค่ต่อหน้า ก็เท่านั้น

ใครจะเชื่อ ลำนำ น้ำคำไหว
เห็นลื่นไหล พลิกพริ้ว ให้นึกหวั่น
แต่ละถ้อย เลือกสรร มาจำนรรจ์
เห็นเชิงชั้น ช่างชำนาญ คงหญิงตรึม