แสนเสียใจ ร้องร่ำ น้ำตาพราก
ด้วยรักมาก จากกันไป ไร้เข้มแข็ง
มาหายห่าง ร้างไป ไร้ซึ่งแรง
ใครหนอแกล้ง ระวัง ไว้ให้ดี
แล้วจะหา ที่ใด ให้พานพบ
หรือจะจบ พบแห้ว แล้วรึนี่
หากอิงแอบ แนบที่ใคร ให้เจอดี
บังอาจที่ กล้าลัก ยักยอกไป
ใครเห็นขลุ่ย เลานั้น ของฉันบ้าง
แสนอ้างว้าง ไม่รู้ ขลุ่ยอยู่ไหน
จะกรรแสง ถึงนาง ได้อย่างไร
อยู่หนใด ขลุ่ยจ๋า.. กลับมาที