Re: ~ รัตติกาลนานเกิน ~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
18 เมษายน 2024, 02:10:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ~ รัตติกาลนานเกิน ~  (อ่าน 1861 ครั้ง)
ธาตรี รติกานท์
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 59
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 86


ถึงจะด้อยฝีมือ...แต่ก็คือตัวตน


« เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2013, 03:14:PM »


~ ยังรอ ~

รอคืนวันเวลาคราหวนกลับ
เฝ้าคอยนับด้วยใจหวังได้ปลื้ม
หากมีมนต์เทวามาหยิบยืม
เร่งถึงพลันวันดื่มด่ำทันใด

ดอกกระถินริมรั้วร่วงหลายหน
ผ่านร้อนหนาวคราวฝนจนออกใหม่
มันคณาเกินคำนวณควรเท่าไร
ที่ดอกใบร่วงออกและงอกเงย

จำคำมั่นสัญญาคราพี่จาก
มินานมากหรอกวจีพี่เฉลย
แต่ผ่านกาลนานปีพี่ลืมเลย
โอ้พี่เอ๋ยอกน้องสุดหมองนัก

กว่าบรรจบพบปะอยากจะรู้
น้องจะอยู่อย่างไรด้วยไร้หลัก
รีบกลับมาเถิดพี่สุดที่รัก
ยังเฝ้าภักดิ์แม้สิ้นหวังก็ยังรอ

รัตติกร รติกานท์
๑๓.๐๕.๒๕๕๖

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, ~ขลุ่ยกันแสง~, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13 พฤษภาคม 2013, 03:32:PM โดย ธาตรี รติกานท์ » บันทึกการเข้า

อันไฟรักมักสุมรุมที่อก................ควันลอยปรกปิดตาให้พร่าหมอง
หากพลาดพลั้งเข้าตาน้ำตานอง......ใครได้ลองรักแล้วลืมไม่ลง

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s