เพิ่งจากพี่ไปไม่นานนัก
แต่เหมือนสักหลายวันใจปั่นป่วน
คอยนับกาลผ่านไปใจยิ่งครวญ
นี่กว่าจวนจะพบหน้าคงบ้าตาย
ฝืนข่มตาให้หลับระงับจิต
หวังยามลงหลับสนิทความคิดหาย
อีกพลิกแพลงตะแคงขวาแล้วมาซ้าย
ยังมิคลายลงเลยโธ่เอ๋ยเรา
ลองสวมสอดกอดหมอนให้ผ่อนผัน
ให้อุ่นนั้นแทนไออุ่นอกเขา
แต่มิเทียมเทียบทันพอบรรเทา
อุ่นนั้นเล่าเพียงกายมิคลายใจ
จะโทรหาดูเวลาเกือบห้าทุ่ม
แสนกลัดกลุ้มเกินเวลาร่วมปราศัย
หากโทรคงคุยเพลินจนเกินไป
เช้าวันใหม่อาจระโหยร่วงโรยแรง
รัตติกาลนานเกินดำเนินช้า
กว่าอุษาสบสุรีย์สาดสีแสง
กว่าได้พบสบพักตร์ประจักษ์แสดง
คงเหี่ยวแห้งด้วยเหงารุมเร้าฤดี
รัตติกร รติกานท์
๐๒.๐๕.๒๕๕๖
แต่เหมือนสักหลายวันใจปั่นป่วน
คอยนับกาลผ่านไปใจยิ่งครวญ
นี่กว่าจวนจะพบหน้าคงบ้าตาย
ฝืนข่มตาให้หลับระงับจิต
หวังยามลงหลับสนิทความคิดหาย
อีกพลิกแพลงตะแคงขวาแล้วมาซ้าย
ยังมิคลายลงเลยโธ่เอ๋ยเรา
ลองสวมสอดกอดหมอนให้ผ่อนผัน
ให้อุ่นนั้นแทนไออุ่นอกเขา
แต่มิเทียมเทียบทันพอบรรเทา
อุ่นนั้นเล่าเพียงกายมิคลายใจ
จะโทรหาดูเวลาเกือบห้าทุ่ม
แสนกลัดกลุ้มเกินเวลาร่วมปราศัย
หากโทรคงคุยเพลินจนเกินไป
เช้าวันใหม่อาจระโหยร่วงโรยแรง
รัตติกาลนานเกินดำเนินช้า
กว่าอุษาสบสุรีย์สาดสีแสง
กว่าได้พบสบพักตร์ประจักษ์แสดง
คงเหี่ยวแห้งด้วยเหงารุมเร้าฤดี
รัตติกร รติกานท์
๐๒.๐๕.๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
