คนไม่หวาน อย่างลุง ต้องปรุงรัก
เริ่มฟูมฟัก ฝันใฝ่ ได้ไหมนี่
หลงรักเขา เต็มใจ ทำไงดี
หัวใจนี้ แทบวาย ระอายจัง
อ้อมแขนอุ่น หนุนนอน ขอผ่อนพัก
พร้อมใจรัก หนักเกิน ไว้เทินหลัง
ชายรูปงาม ทรามชื่น ยื่นพลัง
ปลอบปลุกครั้ง ยามเศร้า เหงาอุรา
เพ่งพิศมอง สองตา มานานแล้ว
ช่างแจ่มแจ๋ว เสียจริง ยิ่งไปกว่า
เท่งเถิดเทิง ขำขำ ธรรมดา
ณเดชว่า ชิดซ้าย แค่คล้ายคลึง
จ้องมองลึก ลงไป ในใจนิ่ง
มองเห็นจริง สิ่งดี มาที่หนึ่ง
ทั้งหล่อเหลา ไม่เสร็จ อย่าเอ็ดอึง
ศรรามอึ้ง เทียบไม่ได้ ในความดำ
พันทอง
๘/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
