ฟังเสียงขลุ่ยรำพันในวันเหงา
นั่งโศกเศร้าเดียวดายกายห่างเหิน
ด้วยศรัทธาท่วมท้นดั่งคนเดิน
มาเพลิดเพลินบ้านกลอนเที่ยวรอนแรม
มาเถิดหนามาช่วยให้สดชื่น
ทุกวันคืนตื่นฝันดั่งจันทร์แจ่ม
ช่วยระบายสีสันร่วมกันแจม
มากระแอมกระไอไปด้วยกัน
เรามันคนรักกลอนจึงอ้อนออด
ช่วยกันถอดอักษรามาเสกสรร
หวังคลายหม่นบ่นไปในวารวัน
ฝากสัมพันธ์ด้วยกลอนก่อนนิทรา
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
