น้ำค้างหยด รดไหล ไปบนหญ้า
หนาวอุรา พาใจ ให้หงอยเหงา
ก่อนเจ้าเคย เกยแนบ แอบอกเรา
ภาพครั้งเก่า เจ้าคงเคลื่อน เลือนจากใจ
บัดนี้เจ้า เนาแนบ แอบอกอุ่น
ยามอรุณ คุณสาว หาหนาวไม่
คงเคียงหนุน อกอุ่นเขา เย้ากันไป
คนเคยใคร่ ใจเก่าเก่า...เจ้าคงลืม
หนาวอุรา พาใจ ให้หงอยเหงา
ก่อนเจ้าเคย เกยแนบ แอบอกเรา
ภาพครั้งเก่า เจ้าคงเคลื่อน เลือนจากใจ
บัดนี้เจ้า เนาแนบ แอบอกอุ่น
ยามอรุณ คุณสาว หาหนาวไม่
คงเคียงหนุน อกอุ่นเขา เย้ากันไป
คนเคยใคร่ ใจเก่าเก่า...เจ้าคงลืม
น้ำค้างย้อย หยาดหยด รดเรียวหญ้า
พร้อมน้ำตา บ่าไหล ด้วยไม่ปลื้ม
แสงแดดส่อง สาดมา ล้าแรงลืม
อยากหยิบยืม แสงนั้น พลันส่องใจ
จะได้ชื่น คืนสุข ซุกซอกอก
ความวิตก หมกหมม ระทมไหม้
มะลายสิ้น สูญดับ ลับลงไป
ขอใจใหม่ คนเก่า เรากลับมา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
