ยังจดจำรักเราเฝ้าใฝ่หา
แต่ทว่าคนไกลเขาไม่ปลื้ม
ทั้งสี่ห้องหัวใจ..เขาให้ยืม
พบคนใหม่..เขาก็ลืม ปล่อยเราตรม
ทุกถ้อยคำหยามเหยียดคล้ายเดียดฉันท์
จนไหวหวั่นชอกช้ำทำเราขม
ให้ความรักผ่านไปกับสายลม
ยามนอนข่มตาหลับกลับสะท้อน
พลิกซ้าย..ขวา หาใคร ไร้ไออุ่น
ให้ว้าวุ่นเหน็บหนาวเฝ้ากอดหมอน
โอ้อกเอ๋ยอกเราเศร้าอาวรณ์
เขาจากจรไปลับไม่กลับคืน
แซมค่ะ
อ่านกลอนท่านขลุ่ยบ่อยๆ นี่ แซมจะเป็นโรคซึมเศร้าไม๊เนี่ยะ...
ชอบอินจัด อยู่เรื่อยเลย...
ชอบอินจัด อยู่เรื่อยเลย...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
