ขวัญกระเจิดกระเจิงเปิดเปิงหนี
เรียกกี่ทีก็มิรู้ไปอยู่ไหน
สิ้นสงกรานต์งานหนักได้พักใจ
กลับไม่ได้สาดน้ำซ้ำอีกปี
ขวัญร่อนเหินเดินหาวไต่ราวฟ้า
เรียกกลับมาคืนใจได้ไหมนี่
คนเสียขวัญหวั่นไหวทำไงดี
ช่วยบายศรีให้หน่อยข้อยจะรอ
--ณัชชา--
เรียกกี่ทีก็มิรู้ไปอยู่ไหน
สิ้นสงกรานต์งานหนักได้พักใจ
กลับไม่ได้สาดน้ำซ้ำอีกปี
ขวัญร่อนเหินเดินหาวไต่ราวฟ้า
เรียกกลับมาคืนใจได้ไหมนี่
คนเสียขวัญหวั่นไหวทำไงดี
ช่วยบายศรีให้หน่อยข้อยจะรอ
--ณัชชา--
ขวัญนิมิต จิตน้อง เกี่ยวข้องสุง
มานหมายมุ่ง เยียวยา รักษาหนอ
ผู้ลำบาก มากมาย พากายรอ
วิงวอนขอ ยื่นเศษ ความเมตตา
ร่างสกาว ขาวผลิ บริสุทธิ์
มวลมนุษย์ ซึ้งทราบ กราบไหว้สา
เป็นที่สอง รองบิดร และมารดา
ยากจะหา ใดเล่า เท่าเทียมทัน
ช่วงสงกรานต์ บ้านแดน แสนวิกฤต
ทุกชีวิต เดินทาง อย่างไหวหวั่น
ความปลอดภัย ไร้ขอบ กรอบป้องกัน
ฝากชีวัน โรงบาล พึ่งยานยนต์
ขวัญเตลิด เปิดเปิง กระเจิงหนี
หลบอัคคี หนีร้อน ซ่อนแห่งหน
ขออัญเชิญ เหิรลัด ลิ่วบัดดล
สู่สกนธ์ ปรนนิบัติ น้องณัชชา
เตรียมขนม ต้มหวาน จานกะทิ
ดอกมะลิ คล้องคอ ไว้รอท่า
ออกจากเวร เย็นใด ให้โทรมา
หลบเจ้ายาฯ ฉลอง รินฟองเบียร์
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
