ยังคิดถึง ตรึงอยู่ รู้หรือเปล่า
ถึงแม้เจ้า เอาใจ ไปทิ้งขว้าง
ไม่เหลือใย ให้ดู แม้บางบาง
ปล่อยให้จาง ร้างไกล ไม่แลดู
เจ้าหลีกหนี พี่ไป ให้ใจร้าว
ทิ้งเรื่องราว เก่าไป ให้อดสู
สุดระกำ ช้ำใจ ไม่มาดู
ไยโฉมตรู ถึงได้ ทำร้ายลง
น้ำตาพี่ ที่รินไหล บนใบหน้า
ท่วมอุรา พาใจ ให้ลุ่มหลง
เจ็บอย่างไร ใจจะท้อ ก็ยังคง
มั่นซื่อตรง ปลงใจ ไว้เพียงเธอ