การรอคอยไร้ค่าน่าเบื่อหน่าย
หมดความหมายแล้วเราเศร้าอีกหน
เพียงคำชายบอกรักภักดิ์กมล
ทำหญิงหม่นทนร้างทางรักลวง
ความอ้างว้างพรางท้อรอความหวัง
มิระวังฝังใจใครเคยหวง
เอ่ยรักหญิงจริงแท้แม่พุ่มพวง
แต่ไม่ห่วงให้คอยเป็นร้อยปี
เวลาล่วงนานแล้วมิแคล้วเก้อ
คงหลงเพ้อเดียวดายพี่หน่ายหนี
เพียงลมปากฝากไว้ในวจี
อาจไม่มีความหมายใด ในวาจา
รินดาวดี
๑๑ เมษายน ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
