ฯลฯ
เจ้าคู่ควรลูกเศรษฐีมีเงินถัง
พี่หมดหวังเพราะความจนจึงหม่นหมาง
ขอโชคดีมีความสุขเถิดนวลนาง
พี่อ้างว้างอาวรณ์..นอนคนเดียว.
ริน ดอนบูรพา
๒๗ มี.ค. ๕๖
วาดวิมาน เอาไว้ วิไลหรู
มีเธอคู่ อยู่ข้าง แม้ทางเปลี่ยว
ผูกสมัคร รักมั่น ดั่งฟั่นเกลียว
กลายซีดเซียว เหี่ยวแด ต้องแพ้ทาง
พี่หูเบา เขาปั่น หันไปเชื่อ
สาวบ้านเหนือ เขาบอก จึงออกห่าง
ระแคะ-ระคาย ระคน จนระคาง
หรือน้องนาง บางใคร รั้งใจครอง
มิเคยลืม ถุงซิ่น ลืมถิ่นหลง
มานซื่อตรง คงใฝ่ มิใจสอง
ยังรักนวล สงวนแก่ แม้ไม่มอง
ขอเก็บดอง ห้องใจ จนตายเชียว
มีเธอคู่ อยู่ข้าง แม้ทางเปลี่ยว
ผูกสมัคร รักมั่น ดั่งฟั่นเกลียว
กลายซีดเซียว เหี่ยวแด ต้องแพ้ทาง
พี่หูเบา เขาปั่น หันไปเชื่อ
สาวบ้านเหนือ เขาบอก จึงออกห่าง
ระแคะ-ระคาย ระคน จนระคาง
หรือน้องนาง บางใคร รั้งใจครอง
มิเคยลืม ถุงซิ่น ลืมถิ่นหลง
มานซื่อตรง คงใฝ่ มิใจสอง
ยังรักนวล สงวนแก่ แม้ไม่มอง
ขอเก็บดอง ห้องใจ จนตายเชียว
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
