อย่าหวั่นบัว จะหมาย กลายเป็นหงส์
ยังอยู่ดง ตามเดิม มิเหิมเห่อ
คงลอยน้ำ หลามไหล ไม่ชะเง้อ
มิเผยอ เลอค่า ว่าคือดาว
เกิดจากตม จมปรัก ขอรักถิ่น
แม้ไร้กลิ่น สิ้นสี คนมิสาว
ยังรักศักดิ์ ภักดิ์พงศ์ วงศ์วานวาว
คือบัวขาว ตามเดิม เริ่มโรยรา
ยังอยู่ดง ตามเดิม มิเหิมเห่อ
คงลอยน้ำ หลามไหล ไม่ชะเง้อ
มิเผยอ เลอค่า ว่าคือดาว
เกิดจากตม จมปรัก ขอรักถิ่น
แม้ไร้กลิ่น สิ้นสี คนมิสาว
ยังรักศักดิ์ ภักดิ์พงศ์ วงศ์วานวาว
คือบัวขาว ตามเดิม เริ่มโรยรา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
