...สำหรับฉัน...กลอนเปล่า...
เป็นอีกหนึ่งหนทางบอกเล่า....ความอ่อนไหว
แทนความรู้สึกห่วงหา...แทนอ้อมกอดในเวลา...ห่างไกล
แทนผ้าเช็ดหน้าตอนร้องไห้...และแทนความในใจ...เพื่อบางคน
...บทกลอน...ของฉัน...
บอกทุกความรู้สึกที่มัน...ท่วมท้น...
อาจไม่เพราะเหมือนใคร-ใคร...แต่มาจากความตั้งใจ...และตัวตน
มอบความรู้สึกถึงบางคน...แม้คนนั้นเค้าไม่สน...ไม่ใส่ใจ
...ทุกความรู้สึก...
ถูกระบายด้วยถ้อยคำบาดลึก...แหลกสลาย
แม้ว่าเขาไม่เห็นค่า...แต่ทุกคนที่นี่ยังมองมา...ห่วงใย
หัวใจฉันมันอ่อนไหว...แค่อยากหาที่ระบาย...เท่านั้นเอง...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
