พกของดี ติดตัว กลัวไรเล่า
ใบหน้าเจ้า สวยซึ้ง ผึ้งเดือนห้า
ปากก็แดง แจงจิบ เจรจา
ขยับตา นิดเดียว เหลียวเป็นพรวน
หุ่นสปอร์ต ลอดช่อง มองไม่เบื่อ
กางเกงเสื้อ เนื้อนม งามสมส่วน
เปรยยิ้มนิด บิดขา ป๋ายังครวญ
ขึ้นทางด่วน ได้เห็น เบนซ์ชนกัน
อยู่บ้านกลอน นอนฝัน นั้นดีแล้ว
ขืนเดินแกร่ว วัดวา พาใจสั่น
ชยันโต โพธิวาง ขาดกลางคัน
ทำวิปัสสน์ อัดอั้น โพล่ง..พันทองๆๆ
คำเตือน(ตัวเอง) วันนี้วันพระนะจ๊ะ
รพีกาญจน์
พกของดี มานาน จนมานหด
ไม่เคยปด ผู้ใด ใช่ผยอง
จีบหนุ่มน้อย หน้ามน ทุกคนมอง
ผัวเขาจ้อง ต้องหลบ สงบไว้
หลบมาจีบ วัยดึก ให้คึกคัก
มัวแต่ชัก- ช้าอยู่ สู้ไม่ไหว
ไม่แคล่วคล่อง เบื่อหน่าย ชายสูงวัย
ทำอะไร งกเงิ่น เกินบรรยาย
จะเดินเหิน ต้องจับ นะครับท่าน
ทั้งลมปราน เหือดหด ความสดหาย
เตรียมยาดม ยาหม่อง เดี๋ยวม่องตาย
เกิดใจวาย ออกซิเย่น เข็นมารอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
