คำขอร้องของเจ้าก็เข้าท่า
คำพูดจาดีงามไม่ตามจี้
จะขอรับคำพ้อไม่รอรี
แต่ขอที(หลัง)ปีใหม่จะไม่ฟัง
เพราะมีนัดกินเลี้ยงอย่างกัณฑ์หลอน
ทศพร,มัทรี,มาทีหลัง
ตอนปีใหม่ไกลกันมันรุงรัง
พบคนดังบ้านดอนขอผ่อนปรน
ขอเปลี่ยนบรรยากาศเพราะญาติเยอะ
ไม่เคยเจอะเจอกันวันสับสน
ขอเวลาพี่หน่อยนะหน้ามน
อย่าทำบ่นหน้าเบื่อจงเชื่อใจ
ไม่เคยคิดทิ้งขว้างให้หมางหมอง
เพราะเราสองคู่กรรมนำชิดใกล้
ลูกเราก็หลายคนต้องทนไป
มีเยื่อใยต่อกันทุกวันคืน
พี่ไปแค่สองวันจะหันกลับ
จงรอรับขวัญพรมภิรมย์รื่น
เราจากกันจนชินดั่งสิ้นฟืน
ขอขวัญยืนยิ้มรับวันกลับมา
“ไพร พนาวัลย์”
แหะๆกลอนพาไปหรอกเด้อ ตัวเองไม่ไปหรอก
จัดข้าวของ ส่วนตัว ให้ผัวรัก
พี่อย่าผลัก ไสน้อง น้ำนองหน้า
ห่วงลูกเมีย อยู่หลัง ยังตั้งตา
รอกลับมา เคลียเคล้า เหย้าเนานาน
อย่าลืมสาว นุ่งซิ่น กลิ่นสะเดา
ลืมพริกเผา บ้านดอน อ้อนเพลงหวาน
หากชิดใกล้ สาวกว่า อย่าเผลอมาน
น้องคงราน ระทม สุดตรมใจ
นั่งครวญคิด จิตล้า ผวากอด
โอ..พ่อยอด ชีวัน น้องหวั่นไหว
อยู่ด้วยกัน นานเกิน เกรงเมินไกล
พี่อยู่ไหน ไปด้วยนั่น กันพี่ลืม.
พี่อย่าผลัก ไสน้อง น้ำนองหน้า
ห่วงลูกเมีย อยู่หลัง ยังตั้งตา
รอกลับมา เคลียเคล้า เหย้าเนานาน
อย่าลืมสาว นุ่งซิ่น กลิ่นสะเดา
ลืมพริกเผา บ้านดอน อ้อนเพลงหวาน
หากชิดใกล้ สาวกว่า อย่าเผลอมาน
น้องคงราน ระทม สุดตรมใจ
นั่งครวญคิด จิตล้า ผวากอด
โอ..พ่อยอด ชีวัน น้องหวั่นไหว
อยู่ด้วยกัน นานเกิน เกรงเมินไกล
พี่อยู่ไหน ไปด้วยนั่น กันพี่ลืม.
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
