๐บทกลอนรักพรักพร้อม เพียงใด
ไป่ประทับทรวงใน เนื่องถ้อย
ศัพท์ฉวีเฉิดไฉไล พจน์ผ่อง
แต่เล่ห์ลวงรักคล้อย กลับกล้ำรักขม
๐เพลินภิรมย์คู่แท้ คนึงถึง
หวงห่วงดูแลจึง แจ่มแจ้ง
เปลี่ยวเหงาโศกเศร้าพึง ประคองปลอบ
ร้อยบทกลอนกร่อนแล้ง รักนี้ยังยวน
๐จึงชวนชงชิดช้อย โฉบรัก
ด้วยกิจอันประจักษ์ กว่าฟุ้ง
อวัจนะภาษณ์สลัก ทรวงสนิท สวาทนา
รอยรักดั่งรอยรุ้ง รจิตล้วนเลยวจีฯ
(ขออนุญาตน้องดินและมวลมิตรทุกท่านต่อกระทู้ด้วยโคลงนะครับ ช่วงนี้คิดกลอนไม่ออก)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
