นอนคนเดียว เปลี่ยวจิต เลยคิดหนัก
อยากหานัก คนปลุก รีบซุกเขา
จะอ้อนออด กอดก่าย หมายจะเอา
แหมถึงเช้า เร็วจัง ยังนั่งงง
รีบจัดแจง อาบน้ำ สามขันกว่า
ทั้งแปรงฟัน ล้างหน้า พาสวยสรง
ตะบี้ตะบัน หยิบกุญแจ แม่โฉมยงค์
แล้ววิ่งลง จากเรือน เพื่อนร้องทัก
วันนี้มัน วันหยุด รุดไปไหน
เอาแล้วไง ตัวฉัน พลันเสียหลัก
รัฐธรร -มนูญ คุณไม่พัก
หรือเพราะรัก งานเกิน เขินเลยซี
ตอบเก้เก้ กังกัง ฟังไม่ชัด
อ้ออึดอัด ขับรถเล่น เย็นนะนี่
แต่ในใจ งงงัน หวั่นฤดี
เป็นได้มาก ขนาดนี้ (ต้อง) ศรีธัญญา
พันทอง
คล้ายอาการ ของคน วิกลจริต
ทำถูก-ถูก ผิด-ผิด จิตผวา
อยู่ข้างห้อง ดูเด่น เห็นคาตา
ตกบันได หว่างขา น่าจะพัง
จำต้องพา เพื่อนไป ให้หมอตรวจ
อย่างเร็วรวด ปวดแท้ แหม!เต้นหยัง
เดินเข้ามา นั่นหมอ หล่อเสียจัง
เลยหันหลัง หลงปลื้ม แหม!.ลืมเราเลย
ทำถูก-ถูก ผิด-ผิด จิตผวา
อยู่ข้างห้อง ดูเด่น เห็นคาตา
ตกบันได หว่างขา น่าจะพัง
จำต้องพา เพื่อนไป ให้หมอตรวจ
อย่างเร็วรวด ปวดแท้ แหม!เต้นหยัง
เดินเข้ามา นั่นหมอ หล่อเสียจัง
เลยหันหลัง หลงปลื้ม แหม!.ลืมเราเลย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
